Holstein kayasından alınan bir tortu tabakası, bilgisayar tomografisi kullanılarak fosil içeriği açısından analiz edilecekti. CT teknolojisi kimsenin beklemediği sonuçlar verdi.

Yerbilimleri ve özellikle de paleontoloji, gezegenimizin geçmişine açılan pencerelerdir ve milyonlarca yıl boyunca yaşam alanlarımızda meydana gelen değişiklikler hakkında bilgi sağlar. Muhtemelen nesli çoktan tükenmiş olan türler, insanlığın ortaya çıkışından çok önce, bugünkünden büyük ölçüde farklı bir çevre ve bitki örtüsünde yaşamın resmini çizmektedir. Hayal gücümüze ilham veren sadece dinozor buluntuları değil, aynı zamanda gezegenimizin geçirdiği muazzam değişiklikleri gösteren mikrometre aralığındaki fosillerdir. Bilim insanlarının halihazırda edindikleri bilgiler ve geleceğimiz hakkında çıkarılabilecek sonuçlar bizi hayrete düşürüyor.

Hamburg'daki Leibniz Biyoçeşitlilik Değişim Analizi Enstitüsü Paleontoloji Bölüm Başkanı Dr. Ulrich Kotthoff ve Hamburg Üniversitesi Mikropaleontoloji Bölümü'nden bir grup araştırmacı, Foraminifera.eu Labs ve LIB, günümüz X-ray teknolojisinin araştırmaları için neler yapabileceğini görmek üzere kısa süre önce Comet Yxlon Uygulama Fabrikasını ziyaret etti. Özellikle doğu Schleswig-Holstein'da bulunan özel bir kumtaşı olan Holstein kayasının tortul bir levhası, bilgisayar tomografisi kullanılarak fosil içeriği açısından analiz edilecekti.

Şimdiye kadar bu tür araştırmalar çoğunlukla kayayı tahrip ederek gerçekleştiriliyordu, ancak bu her zaman içerdiği fosillere zarar verme riskini beraberinde getiriyordu. Bu nedenle tahribatsız inceleme, gerekli çözünürlük elde edilebildiği takdirde cazip bir alternatiftir. Yeni teknolojik imkânlar aslında kimsenin beklemediği sonuçlar elde edilmesini sağladı: Sadece daha büyük salyangozlar değil, aynı zamanda milimetre boyutunda foraminifer kabukları da açıkça görülebiliyordu. Foraminiferler, okyanuslar veya tuzlu bataklıklar gibi deniz habitatlarında meydana gelen tek hücreli organizmalardır. Bulunan en eski foraminiferler yaklaşık 540 milyon yaşındadır. Bilim insanları, ilgili çevresel koşullardaki en küçük değişiklikleri kabuklarından okuyabilir ve böylece iklim ve deniz gelişimini çok daha gerilere götürebilirler.